توافقی بی سابقه در تاریخ

                                                 

                                               بسم الله الرحمن الرحیم

ریس جمهور محترم در فرازی از نامه خود به مقام معظم رهبری آورده است:

«این توافق به خوبی نشان داد که ما می‌توانیم در عین حفظ عزت کشور و با رعایت خطوط قرمز نظام، با قدرتهای جهانی وارد گفت‌وگو شویم و با برخورداری از اعتماد به نفس مبتنی بر حقانیت مواضع و توانمندیهای دیپلماتیک، قدرتهای جهانی را به پذیرش مواضع منطقی خود ناگزیر سازیم. این دستاورد بی نظیر در تاریخ روابط بین الملل که همه قطعنامه‌های تهدیدآمیز شورای امنیت را در نتیجه مذاکره کنار می‌نهد و زمینه را برای همکاری بین المللی -حتی در حوزه هسته ای- می‌گشاید، درس بزرگی برای منطقه ما نیز به همراه دارد که راه حل مشکلات سیاسی منطقه نیز نه با تجاوز و کشتار و تروریسم، بلکه با مذاکره و مشارکت واقعی مردم به دست خواهد آمد.»

 

این توافق از آنجا حائز اهمیت است که برای اولین بار با قدرت های جهان از در صلح و آشتی وارد شدیم و با مذاکره و دیپلماسی به تفاهم و توافق رسیدیم. حقیقتاً این امر نتیجه ای بسیار بزرگ و فوق العاده است چرا که در 8 سال دولت قبل بلکه در 12 سال گذشته و یا بهتر بگوییم از اول انقلاب ما همواره در حال نزاع و درگیری با قدرت های جهانی بودیم. بلکه با نگاهی به امتداد تاریخ، می توان گفت دو جبهه حق و باطل همواره در حال نزاع و درگیری و جدال بوده اند که داستان انبیاء عظام (ع) در تقابل با فراعنه تاریخ و مبارزات ائمه معصومین(ع) با سلاطین جور زمان خود و پس از آن امتداد این خط توسط فقها، همگی گویای جدال تاریخی حق و باطل است.

در اینصورت دستیابی به چنین توافقی از طریق گفتگو و مذاکره نه تنها در سالهای گذشته بلکه در طول تاریخ بی سابقه است و جای بسی شگفتی است که دولت آقای روحانی توانسته است سنت های تاریخی را تغییر دهد و بر آن ها فائق آید و به همه مجاهدان جبهه حق و سران جبهه استکبار در طول تاریخ «درس بزرگی» دهید که می توان با مذاکره و گفتگو مشکل را حل کرد بی آنکه خونی ریخته شود و یا حتی خون از بینی کسی بیاید. این توافق می تواند ازصلح حدیبیه پیامبر (ص) و یا جریان حکمیت امام علی (ع) و صلح امام حسن (ع) نیز برجسته تر باشد چرا که در تمام آن موارد با نقض عهد و پیمان مواجه شدیم که طرف مقابل به تعهدات خود پایبند نبود اما در این توافقنامه تمام خطوط قرمز رعایت شده و راه فرار باقی نمانده است!

اما از تاریخ درگیری حق و باطل بگذریم ، آموزه های روشن و غیرقابل تأویل قرآن را چه کنیم که صراحتاً از این سخن می گویند که :

یهود و نصاری (آمریکا و اسرائیل) هیچ گاه از شما راضی نمی شوند (و به توافق با آنها نمی رسید) مگر اینکه از آئین (خطوط قرمز) آنها پیروی کنی:

« وَ لَنْ تَرْضى‏ عَنْکَ الْیَهُودُ وَ لاَ النَّصارى‏ حَتَّى‏ تَتَّبِعَ‏ مِلَّتَهُمْ...» (بقره:120)

اگر مشرکین پیمان شکنی کردند بعد از عهد خود (به توافق پایبند نبودند) و به دین شما طعنه زدند (با کار رسانه ای شما را مقصر جلوه دادند) پس با سران آنها به مقاتله برخیزید (به مبارزه ادامه دهید) چرا که آنها عهد شکن هستند. (این عهد شکنی حتماً واقع می شود.) :

«وَ إِنْ نَکَثُوا أَیْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فی‏ دینِکُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْکُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَیْمانَ‏ لهم .. » (توبه:12)

به مقاتله با آنها برخیزید (به مبارزه ادامه دهید) خداوند آنها را به دست شما عذاب می کند و آنها را خوار می گرداند و شما را بر آنها پیروز می گرداند و شفای سینه های مومنین خواهد بود:

« قاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ‏ اللَّهُ‏ بِأَیْدیکُمْ وَ یُخْزِهِمْ وَ یَنْصُرْکُمْ عَلَیْهِمْ وَ یَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنینَ (14)

به کسانی که ظلم می کنند (قدرت های ظالم جهانی) اعتماد نکنید برای شما دوستانی نخواهد بود غیر از خدا (هیچگاه با ظالمان صلح و دوستی برقرار نکنید)، سپس نصرت و یاری نمی شوید. (اگر به صلح با ظالمان جهان روی آوردید، نصرت الهی از شما برداشته می شود.):

« وَ لا تَرْکَنُوا إِلَى الَّذینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ وَ ما لَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِیاءَ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ» (هود: 113)

 

این قبیل مضامین سرتاسر قرآن فراوان است که به همین مقدار بسنده می کنیم.

مسئولان کشور ایران اگر گزینه مقاومت را در مقابل ظالمان در پیش می گرفتند و به نصرت و وعده های الهی دلخوش می کردند نه به توافق با مستکبرین عالم، حتماً شاهد فتوحات و گشایش ابواب رحمت الهی می بودند:

« وَ لَوْ أَنَ‏ أَهْلَ‏ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْض...» (اعراف: 96)

 

 اولین عقب نشینی پس از انقلاب اسلامی

انقلاب اسلامی ایران در بیش از سه دهه از عمر پر افتخار خود در عرصه بین الملل در مقابل مستکبران شرق و غرب هیچگاه عقب نشینی نکرد و بر روی همه مواضع و حقوق خود قاطعانه ایستاد اما اکنون مذاکرات هسته ای باعث شد که برای نخستین بار دست از بسیاری از حقوق مسلم خود بکشیم تا برخی حقوق سلب شده ما توسط زورگویان عالم، به ما باز گردد. عجیب اینکه عقب نشینی مسلم و واضح امروزه به اسم بزرگترین پیروزی ملت معرفی می شود.

 بازپس گیری برخی حقوق مسلم خودمان از غاصبان و باج گیران بین المللی در برابر تعطیلی بخش عظیمی از صنعت هسته ای و قبول محدودیت های عظیم و گسترده در یک دهه آتی و پذیرش بازرسی های گسترده، آیا بازی برد - برد است؟ گفته شد مذاکره بده و بستان دارد، امتیاز در برابر امتیاز، آیا خود را به تغافل زده ایم که تمام امتیازهایی که گرفته ایم حق مسلم ما بوده که غصب شده و طرف مقابل در حقیقت هیچ امتیازی نداده است؟! مانند اینکه دزدی پول ما را بدزدد سپس بگوید بیاید سر میز مذاکره بده بستان کنیم! و ماهم از امتیاز دادن به او در مقابل رها کردن بخشی از پول خرسند و خوشنود باشیم و احساس غرور کنیم!

آنچه در این مذاکرات دادیم و گرفتیم هردو حق مسلم ما بود که یکی غصب شده بود و دیگری را با خواست و اراده خود دادیم! ما در این مذاکرات پذیرفتیم که حاضریم از بخش عظیمی از حقوق خود رفع ید کنیم و از طریق کسب رضایت مستکبران و ظالمان جهان به حق خود برسیم و این همان مفهومی است که با هویت انقلاب اسلامی و سه دهه از عمر با صلابت آن سازگاری ندارد. هویت انقلابی یعنی چندین هزار شهید از جان خود بگذرند تا یک وجب از مرزهای کشور عقب نشینی نکنیم و به خواست مستکبران جهانی تن ندهیم، ما امروزه چه آسوده با عقب نشینی از حقوق مسلم خود در مقابل همان مستکبران موافقت کرده ایم و لبخند رضایت بر لب داریم و احساس غرور هم می کنیم!